Pattaya

Nadat de de afgelopen twee dagen nogal koud was in Bangkok (24 graden, dus iedereen jasjes/truien aan), gisteren verkast richting Pattaya.
Was ik nog nooit geweest, maar had er de afgelopen jaren natuurlijk wel van gehoord/gelezen als het grootste toeristische centrum van Thailand. Over het algemeen is dat dan een reden om er vooral niet naar toe te gaan, maar ik wilde een weekje in de zon in een omgeving waar wat te doen zou zijn en als tussenstop naar een mogelijke bezichtiging van een zeilboot in Trat-haven.
De reis verliep prima; met de limousineservice van het hotel naar het busstation. Onderweg probeerde de chauffeur mij natuurlijk de rit naar Pattaya te verkopen voor 1500 baht. Dat is teveel geld, omdat overal in Pattaya dezelfde rit naar Bangkok voor 800 bat wordt aangeboden. Deze verhouding in prijzen kom ik na overal tegen. Het lijkt wel of door de concurrentie de prijzen hier op een minimumnivo liggen. Bangkok is echt met alles twee keer zo duur!
De busrit leek mij ook wel leuk. In ruim twee en een half uur ben je er voor 113 bahtjes (2 euri) dus voor 150 km. Zonder tussenstops rechtstreeks naar het busstation, dan met een groepstaxi de stad in voor 20 baht.
Het meeste openbaar vervoer verloopt hier trouwens met deze songtaws, een soort van pickup van waarin iedereen dmv handopsteken in stapt. Daarna bij de bestemming op een belletje drukken, eraf springen en de chauffeur 20 baht geven. Prima!
Zoals ik al dacht is Pattaya één grote toeristische uitspanning. Ik heb een ronde gelopen van minstens een kilometer langs het strand/boulevard van Hat Pattaya en dan heb ik nog maar een fractie gezien. Echter: een lange reeks van barren, eettenten, verkoopkraampjes, kleermakers, motor/brommerverhuur, dancings, poolbars etc. De weg terug via een parallelstraat: zelfde beeld. Alle verbindingsstraatjes daartussen: idem dito, met dan ook nog hotel(letje)s.
Als je dat doortrekt, dan kom je zo aan een kilometer of 30/40 aan barren etc. Idioot gewoon dus!
In de avond gaat heel het circus over op de bonkende discodreun en worden er ook nog ontelbaar veel verkopers met kraampjes en andere flauwe kul toegevoegd. Dat gaat dan door tot de kleine uurtjes, waarna het geheel even stilvalt tot de volgende ochtend. Dat geldt niet voor alles. Ik heb nog nooit zoveel winkels/verkooppunten/massagesalons gezien waar bordjes op staan van 24 uur open. Wie daar dan gebruik van maakt is mij niet duidelijk, maar daar kom ik nog wel een keer achter.
Ik zal binnenkort wat foto’s maken en hier toevoegen van dit bizarre gebeuren. Doordat de verbindingen voor internet niet altijd even snel zijn, duurt het uploaden nogal lang. Komt bij dat de stroom hier continue uitvalt, zodat het niet echt lekker computert. Ik heb bij het vorige verslag nog een foto geplaatst met daarop zichtbaar wat arabische teksten. Aan de onevenzijde van de Sukhumvit Road zit namelijk een “arabische” wijk, waar opeens zwaar gesluierde vrouwen rondlopen en mannen in jurken en hoofddoeken/ tulbanden. Is een enorme mengelmoes van zowel arabisch, Indiaas, Perzisch en alles ertussenin. Je waant je direct in een andere wereld, met een geheel andere keuken, geluiden, muziek, spraak, schrift,bouwstijl, kitscherige cafes met waterpijpen etc.Fascinerend dus op slechts enkele meters lopen, want de overgang is erg abrupt.