Oude ritme

Een paar dagen na aankomst een bericht over mijn observaties tot dusverre in relatie tot de voorgaande verblijven hier.
Het valt altijd weer tegen dat de heenreis zo lang duurt. Natuurlijk moet je de eerste nacht in het vliegtuig doorbrengen. Gelukkig had ik een plaats aan het raam,zonder een directe buur. De lege stoel geeft dan wat ruimte voor spullen en je kunt ook een beetje diagonaal zitten/liggen. Ik had wel pech met het entertainment systeem: geen van beide stoelen konden de films weergeven.
Na de landing razendsnel door de immigration. Binnen 10 minuten stond ik bij de lopende band. Dan natuurlijk wachten op de bagage. Dat duurt dan uiteindelijk langer dan de normaal tijdvretende immigration procedure. Meteen zo snel als mogelijjk naar de balie van AirAsia om te proberen in te checken op een vroegere vlucht naar Chiang Mai, maar ik zat op het randje en voordat ik aan de beurt was bij de checkin was het eigenlijk net te laat. Dat betekent dan drie uur wachten.
De rest van de heenreis verliep voorspoedig, zodat ik om 21.30 in het hotel aankwam. Daarna nog wat te eten&drinken scoren en toen ik moe werd maar naar bed. Jammer dan, maar na een uurtje slapen klaar wakker: jet lag.... Daar heb ik nog twee nachten last van gehad, maar nu ben ik ook fysiek "aangekomen".
Wat me de eerste avond op een marktje direct opviel was een scooter met daarop drie papegaaien, die lekker kwetterend voor op het stuur zaten met een bakje voer/water. Geen enkele interesse in de omgeving en rustig blijven zitten. Ben later nog eens wezen kijken, maar nu met fototoestel, maar niet meer gezien.
Ik moet zeggen dat Chiang Mai heel bekend aanvoelt. Na de vorige verblijven hier, past het allemaal als gegoten. De dingen vallen meteen op de juiste plaats in je geheugen. Je rijdt vrijwel automatisch weer links, kent de eenrichting wegen, weet hoe je het snelst op de plek van bestemming moet zijn etc. Ook het "dagelijkse ritme" pak je direct weer op; dat wil zeggen: na het opstaan een beetje sporten,omdat het dan nog redelijk koel is; dan een beetje aan het zwembad zitten en de thaise les voorbereiden; beetje lunchen en daglijkse klusjes doen; dan naar de juf voor 1,5 uur training in de thaise taal, dan thuis wat internetten etc; dan eens iets te eten scoren in een van de ontelbare mogelijkheden, dan in de vaset bar een biertje ofzo doen en met een tevreden gevoel naar bed. Volgende dag hetzelfde recept met kleine variaties op dit thema.
Wat is nog moet doen is het omzetten van mijn rijbewijs in een tweetal thaise rijbewijzen. Ik heb al een paar stappen gezet, maar moet deze week naar het Immiration Office om een "residency" verklaring te halen. Een soort van inschrijving dus als officiële inwoner van Chiang Mai.
In ieder geval heb ik wel mijn gehuurde motor opgehaald en rij daar vrolijk op rond. Het blijft een beetje een gekkenhuis, maar met enige aanpassing van de hollandse regels kom je er wel doorheen.Als het goed is krijg ik in de loop van deze week mijn matzwarte Honda. Deze moet nog worden gecontroleerd en wat kleine zaken vervangen, maar dan maak ik wel de blits met deze chopper. Als het zover is, dan volgt er wel een foto
Voor diegenen die vroegen naar de mate van overstromingen hier, het volgende. Vanuit de lucht zag je wel dat er veel water stond in de kanalen, rivieren en de overloopgebieden, maar verder heb ik er niets van meegekregen. Hier in chiang Mai is alles hardstikke droog en wordt gewoon weer water gegeven aan de plantjes.
Dit komt natuurlijk ook omdat de zon ongenadig schijnt en alles razendsnel opdroogt. Ook het in de zon zitten moet met beleid gebeuren. Langer dan een uurtje is niet aan te raden in het begin. Ondanks dat ik al best een kleur heb, moet ik goed smeren en er niet te lang in zitten. Met deze zonkracht 10 ben je na een uur al aan het verbranden, ondanks de factor 30.
Op maandag weer begonnen met de thaise lessen de juf die ik a twee jaar ken. Om te voorkomen dat je elk jaar weer bijna opnieuw moet beginnen, nu gekozen om met het schrijven/lezen te beginnen. Dan komen alle daarbij komende woorden/zinnen etc vanzelf weer terug en van pas. Ik zit nu te zwoegen op de spellingregels en de effecten van de indelingsklassen op de toonhoogte. Daar wordt je niet blij van op mijn leeftijd. Het is puur blokken en soms met verbijstering in de studieboeken kijken.
Maar ja: je wilt wat en dat kost inspanning ( en dat geeft vanzelf weer ontspanning). Want het blijft natuurlijk leuk om een beetje van de taal mee te pikken en dat te kunnen toepassen in je dagelijkse omgeving.
Over de dagelijkse omgeving: ik zit in een appartmentencomplex van Dr. Smith. Je zou zeggen een goed engelse naam, maar ik heb met hem kennis gemaakt en het is een 100% chinese thai!?. Aardige vent overigens die het goed voor elkaar heeft hier. De kamer is vrij basaal, maar heeft een paar noodzakelijke voorzieningen tegen een heel redelijke prijs. Voordeel is dat ik het contract steeds kan verlengen, indien dat nodig is. Wellicht dat Cornelie hier in januari gebruik van gaat maken, omdat zij indien mogelijk een paar weken hier wil blijven, nadat ik al vertrokken ben. Moeten wij nog even afwachten, maar alles is hier te regelen.

Dit wa het even voor de eerste keer. Nadere berichten volgen.