Voedselbedeling

De kookcursus op donderdag was deels een herhaling van hetgeen wij reeds bij een eerdere cursus in Bangkok hadden geleerd.
Ook hier eerst een bezoek aan de markt om de diverse produkten te leren kennen. Hier waren echter weinig "enge"dingen te

zien, zoals een paar dagen geleden, die wij in een lokaal winkelcentrum zaten te eten aan de keukentafel, waarop een pot

stond met een soort van popcorn met daarin een massa levende larven die zich hieraan lekker tegoed deden. In welk gerecht zij

daarna werden verwerkt was niet duidelijk, maar bijzonder is het in ieder geval.
Daarna naar de kookschook buiten het centrum. In een handig uitgeruste instructiekueken ( onder een afdak, met voor iedereen

een eigen gasbrander, een paar schoonmaak/afwas meisjes etc.) kregen wij per gerecht een uitleg en de al voorgesneden

ingrediënten. Dan was het een kwestie van het trucje nadoen en klaar was een deel van je eigen lunch voor die dag. Voor de

avond ook nog een aantal gerechten gekookt om mee te nemen. Omdat alleen de soep en de rijst warm gegeten moeten worden, kan

de rest van de gerechten rustig koud zijn.
Ook de bereiding van de Pad Thai was duidelijk anders en naar mijn idee ook beter uit te voeren. Was allemaal best wel lekker

en ook nog thuis voor vatbaar.

De vrijdag hebben wij besteed aan het bezoeken van een bijzondere massageinstelling. Het draaide hier vooral om de toepassing

van kruiden in de olie en later in de sauna/stoombad.
De massage was werkelijk top en de uitwerking van de kruidenolie was ook bijzonder: heel heet en later koud op de huid.
Zij deden in meer dan twee uur een bijna complete masssage met uitzondering van buik/borst/gezicht. Anders had het zeker de

ruim drie uur geduurd die hiervoor staat. Daarna in de stoomkamer die langzaam op temperatuur kwam: lekker! Gevolgd door het

afkoelen in het dompelbad, dat heel slim onder een huisje op palen was aangelegd, zodat de zon er niet in kon schijnen en de

temperatuur redelijk koel bleef.
In de middag nog even een afsteker langs mijn eigen massage opleidingscentrum gemaakt,maar daar waren ze druk met de examens.

Wel weer even lekker gegeten in een typisch thais lunchgebeuren. Hier kun je op basis van een basis bord witte rijst gewoon

de gewenste componenten aanwijzen en die worden dan even later op tafel gezet. Heel afwisselend en perfect van smaak en

combinatie. Het zijn echter geen maaltijden zoals je die in de thaise restaurants in nederland zult aantreffen.
'sAvonds in een vietnamees restaurant gegeten, dat Cornelie toevallig in het voorbijrijden had gespot. Was weer eens iets

anders cq een variant op de thaise produkten. Niet wereldschokkend en zeker niet zo bijzonder als wij vorig jaar in Pnom Pen

hebben gegeten.
Daarmee zat echter ook de vakantie van Cornelie erop. Zaterdagochtend redelijk vroeg stonden wij op het vliegveld van Chiang

Mai voor haar vlucht naar Bangkok. Wij hebben nog even telefonisch contact gehad toen zij op Suvarnabumi moest wachten op de

aansluitende vlucht naar Amsterdam, maar toen was het echt over. Ik zit nu weer in mijn eentje in Chiang Mai. Dat is trouwens

helemááál niet zielig. Als ik alleen maar even naar de weersverwachting kijk in Amsterdam en een paar foto's zag van de

eerste sneeuw en de temperaturen voor de komende week, dan weet ik het wel!
Het alleen eten is altijd even inkomen, maar er zijn genoeg tentjes/plekjes waar je heel rustig je maaltijd kan scoren.
Natuurlijk toch maar even naar mijn vaste bar geweest om daar een paar drankjes te doen. Was eigenlijk ook wel best gezellig.
De komende weken zal ik mij vooral richten op de taallessen, die ik nu zes dagen in de week volg. De juf zet er aardig de

vaart in, omdat het anders honderd jaar gaat duren. Ik kan het tempo echter niet helemaal bijhouden. Steeds als je

uiteindelijk een paar woorden echt kan onthouden en toepassen, grijpt ze weer terug op de voorgaande lessen en begint ze in

rap thais vragen te stellen, waarop ik dan een mooi antwoord moet geven. Let wel: met gebruik van de juiste toonhoogtes,

snelheid en woordcombinaties. Dat is dan steeds weer hakkelen, niet begrijpen, niet begrepen worden, rampspoed dus. Maar het

begint een beetje te komen...Je zal ook wel moeten, want als je toevallig aan een thai de weg vraagt, dan houd hij/zij ook

geen rekening met je beperkte kennis en gebrek aan snelheid van het verstaan/spreken. Ik heb dat nu al een paar keer gehad:

je praat een paar woorden, maar dan gaan ze terug praten en dan ben je meteen de draad kwijt. Langzaam nog eens een paar keer

herhalen zoals de juf doet is er dan niet bij!
Vanochtend om 05.30 opgestaan ivm de zog. voedseluitdeling aan de monikken.Dit is trouwens een dagelijks terugkerend ritueel

wat je als toerist bijna nooit ziet omdat het zich bij zonsopkomst afspeelt. Eenmaal per jaar is dit een grote happening.
Het gebeurt dit jaar aan de straat waaraan het appartement ligt. Toen ik hier gisteravond om 24.00 uur langs reed, was er nog

niets te zien. Een paar uur later is deze straat over een lengte van ca. 2 kilometer compleet belegd met wit folie, waarop

rode banen als voetpaden zijn aangebracht van katoen en waarlangs weer duizenden genummerde plaatsen zijn ingedeeld, waarop

al manden met voedsel etc. staan.
Voor de monikken (12.500!!!!), staan er al stoelen in rijen opgesteld. Vanaf 06.00 begint er een soort "dienst", waarbij het

buddhistische feest van het geven wordt geopend. Dan gaan alle gulle gevers op hun plekken zitten en lopen alle monikken

eerst de hele lengte van het parcours op en neer,zodat zij helemaal gespreid staan opgesteld. Na de gong mag iedereen gaan

"geven". Om dit een beetje te structureren staan er een soort padvinders per geefplek opgesteld, die grote zakken openhouden.

De giften worden gedaan in de bedelbak van de monnik, die daarna weer wordt geleegd in de plasticzak. Dat gaat om enorme

hoeveelheden, zodat er ook een heel systeem is opgezet om dit weer af te voeren naar de bussen en auto's, want de monikken

komen uit een groot deel van het land. In ieder geval leuk om eens gezien te hebben, zij het iets aan de vroege kant.

Dat is het weer voor even. I'll be back!