Kerst en Nieuwjaar

Kerst en Nieuwjaar in Chiangmai
Alhoewel de winkels volop versierd waren voor de Kerst en wij ook een boompje hadden (zie foto) wordt het niet gevierd, behalve in een paar restaurants. Dus hebben wij het ook niet gevierd; het warme weer doet ook niet echt aan Kerst denken.
Op oudejaarsavond had de eigenaar van het pand, waar wij een appartement hebben gehuurd, alle huurders uitgenodigd voor een barbecue. Ik denk dat er zo’n zestig mensen waren, die uit alle windstreken afkomstig waren. We hebben erg gelachen met een gitarist (zie foto), die alle mogelijke nummers uit de jaren 70, 80 op verzoek speelde.
Soms deed iemand een nummer voor en dan speelde hij dat ook, behalve Black Betty; dat nummer kende hij niet. Dat was jammer want ook dit nummer werd door iemand goed, maar ook hilarisch voor gedaan (soort luchtgitaar spelen)
Om 0.00 uur met z’n allen naar het dak, alwaar Robert wat vuurpijlen afstak. We hadden een prachtig uitzicht op al het vuurwerk en ook zweefden er veel lampionnen in de lucht.

Wij zijn nu aan de laatste maand begonnen en ineens gaat het hard. Half januari gaan we nog een tocht maken om ons visum te laten afstempelen. Hoewel het visum een jaar geldig is, moet je toch om de 90 dagen even het land uit en weer binnen komen. Dus rijden we naar Miranmar, ca. 300 km naar het noorden en knopen er nog een paar dagen aan vast door daar wat rond te rijden(in Thailand).

Boeken
Ondertussen lees ik stug door en ga 2x per week naar Thaise les en Pilates. Hieronder een aantal boeken, die ik onlangs heb gelezen, waarvan ik het boek van Yalom het mooiste vond. Het gaat over een psychotherapeut, die niet lang meer te leven heeft en toch groepstherapie blijft geven. Erg mooi beschreven. Deze schrijver is mij ooit aangeraden door iemand, die in de GGZ werkt. Eigenlijk was het een ander boek, Nietzsches tranen, dat ik zou moeten lezen, maar dit kon ik zo gauw niet vinden. Yalom was hoogleraar in de psychiatrie en heeft een aantal romans geschreven. Ga ik meteen achteraan als ik terug ben.
Kristien Hemmerechts is niet mijn schrijfster. Ik kan mij herinneren dat ik wel eens eerder iets van haar gelezen heb, maar er toen niet doorheen kwam. Het boek “de laatste keer” is een redelijk surrealistisch verhaal, maar het kon me niet boeien. Als ik het vergelijk met 1Q84 van Murakami dan blijft dat verhaal 3 boeken lang interessant.
Julian Barnes, Als of het voorbij is
Irvin D. Yalom, De Schopenhauerkuur
Arthur Japin, Vaslav
Franca Treur, Dorsvloer vol confetti
Kristien Hemmerechts, Ann, De laatste keer


Thaise les
De intensieve training werpt wel z’n vruchten af. Ik kan het nu redelijk lezen, versta en herken woorden en kan een gerecht bestellen, dat ik in het Thais heb gelezen in de menukaart. Hele zinnen maken is nog wat lastig en of ik de toonhoogte altijd goed heb betwijfel ik. Als je dat verkeerd doet kun je voor rare fouten maken. Bijv. Het woord voor veraf en dichtbij is hetzelfde alleen de toonhoogte is anders. Als je bijv. excuse me verkeerd uitspreekt, zeg je eigenlijk dat je winden gaat laten!
Maar goed ik ben zeer content met mijn vorderingen. Robert en ik kunnen nu ook samen oefenen. Zoals ik misschien al eerder schreef hoor je van zo’n Thaise juf en zo’n Pilatesleraar ook veel van hun eigen leven. Zo had de Thaise juf haar rijbewijs gehaald en een auto gekocht. Ze kon alleen niet rijden want voor je rijbewijs hoef je alleen maar een stukje rechtdoor te rijden op een parkeerterrein en een bochtje te draaien. Toen had ze iemand betaald om het haar alsnog te leren, maar die zat alleen maar foto’s te nemen en leerde haar niets. Vervolgens heeft Robert haar een paar uur les gegeven en nu gaat het een stuk beter.

Minimumloon
Met ingang van 1 januari is het minimumloon hier verdubbeld van 150 naar 300 bath per dag. Dat is ongeveer 7,50 euro. Nu zijn er veel werkgevers, die dat niet kunnen of willen betalen, zodat er een aantal fabrieken eind december van de ene op de andere dag zijn gesloten. Inmiddels lees je in de krant dat de regering nu met extra compensatie komt voor bepaalde kleine bedrijven. Op zich is het natuurlijk prima dat mensen hier een redelijk (?) inkomen hebben, maar Thailand wordt zo wel duurder en dat heft natuurlijk ook gevolgen voor de export.
Een andere maatregel is dat men het autobezit wil bevorderen (1.200.000 auto’s meer), waarom is mij een raadsel. In ieder geval als je nu voor het eerst een nieuwe auto koopt betaalt de regering 100.000 bath mee. Wat je nu ziet is dat er heel veel nieuwe auto’s rijden (te herkennen aan rode kentekenplaten), maar dat mensen straks die auto niet kunnen betalen. Ze moeten namelijk als ze zelf geen geld hebben en dat is meestal het geval elke maand een fors bedrag af betalen en dat kunnen ze dan eigenlijk niet missen. Onze Thaise juf heeft het dan over mensen die een ‘’big face” willen laten zien en dan toch in de problemen komen en instantnoodles moeten eten, zegt zij. Zij zelf is heel wijs met geld en vertelt met het kopen van een auto te wachten, totdat die te snel gekochte auto’s op de 2ehandsmarkt komen.

Dierentuin
Eindelijk een keer naar de dierentuin geweest, waar 3 jaar geleden een Pandabeer is geboren. Ze hebben 3 panda’s en dat is best veel; er zijn er namelijk wereldwijd maar 35 in dierentuinen. Het zijn wel leuke beesten (zie foto’s) Hoog boven de bomen rijdt een monorail door het park, waardoor je een redelijk uitzicht hebt op de dieren. Omdat Robert een Thais rijbewijs heeft worden we gezien als Thai en dat scheelt de helft van de entreeprijzen!